کد مطلب:211373 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:111

اولین دانشگاه اسلامی در قرن دوم
از اوایل قرن دوم هجری در مدینه طیبه یك مكتبی گشایش یافت كه تعلیم و تربیت به هم مقرون و چون دارای فنون مختلفه و به سبك كلاسیكی بود باید آن را اولین دانشگاه اسلامی نامید.

ما در جای خود گفته ایم كه در اسلام مدرسه و مسجد از هم تفكیك نبوده و علم و دین به هم آمیخته و تلفیق یافته غیر قابل انفكاك و تجزیه بود و لذا امام محمدباقر علیه السلام پس از تعلیمات جدش كه در انقلاب سیاسی و جنگهای احزابی به هر نحو میسر می شد اعلان سلونی قبل ان تفقدونی داد و منادی لو كشف الغطاء ما ازددت یقینا بود آن تعلیمات عالیه را با یك فرصت مناسبی به یك صورت برنامه منظمی در یك فترت تاریخی و سیاسی بین غروب و طلوع دو سلسله از خلفا مدون و منظم نموده به شاگردانش آموخت و این مقدمه ای برای تشكیل دانشگاه اسلامی و تدریس فنون مختلفه گردید تا امام جعفرصادق علیه السلام دنباله كار پدر را گرفت و در تعاقب بیست سال مكتب باقری سی و پنج سال مكتب جعفری را گشود و اولین مدرسه اسلامی یا دانشگاه بزرگ مسلمین را گشود و چهار هزار نفر از مردان با ذوق و دارای شم علمی را در مسند افاضات خود به خضوع و خشیت انداخته به نحوی كه دیدیم نهصد نفر آنها در یك مدت در مسجد كوفه درس می دادند و همه می گفتند حدثنی جعفر بن محمدالصادق و افتخار به شاگردی این استاد می كردند كه در روی زمین نظیر و شبیه نداشته است.

مدرسه جعفری یك مخزن و منبع علمی و یك كانون ثروت و مكنت دانش و بینش بود كه افراد بزرگ و دانشمندان سترك و كثیری را به سوی خود جلب كرد به طوری كه مانند ابوحنیفه گفت اگر من دو سال جعفر بن محمد را درك نكرده بودم هلاك می شدم یعنی هم به لغزش و اشتباه علمی درمانده و هم دیگران در فضیلت علمی از من پیش قدم می شدند و من مستهلك در صف علمای معاصر می گشتم.

كسانی كه قلم دست گرفته و شرح حال امام جعفرصادق علیه السلام را نوشته اند و آنها كه از محضرش استفاده نموده همه متفق و متحد هستند كه شاگردان مكتب جعفری یا دانشجویان دانشگاه اسلامی در مدینه بالغ بر چهار هزار نفر مانند - یحیی و مالك - و ابوحنیفه و سفیان می شدند.